Radyan Enerjinin Optimizasyonuna Yönelik Aparatlar |
Bölüm-2

Bir önceki yazımızda sonsuz enerjinin peşine düşmüş, Nikola Tesla'nın1911 yılında yayınladığı Radyan Enerjinin Optimizasyonuna Yönelik Aparatlar makalesinin ilk bölümünü incelemiştik. Bugünde yazımıza son kısmıyla devam ediyoruz.

A- A+

04.11.2012 tarihli yazı 12815 kez okunmuştur.

Şekil-1 aparatların genel bir yapısını gösterirken Şekil-2 kullanılan aparatların görsel olarak detaylarını içermektedir. Şekil-3 ve Şekil-4 ise bu sistemin daha spesifik durumlarda nasıl kullanılabileceğini göstermektedir.

Şekil-1 aparatların ve buna ait bileşenlerin en basit şekilde gösterimidir. C noktası kondansatörü, P noktası ışınların düştüğü yalıtılmış metal plakayı ( diğer adıyla iletken gövde), P’ noktasıysa yerin belli bir mesafedeki altından kondansatörün diğer ucuna plaka veya iletken ile yapılan topraklamayı gösterir. Kondansatörün TT’ bağlantı ucu bir R noktasında cihaz içeren devreye bağlanabilmektedir. d noktası ise kontrollü devre aparatıdır.

Şekilde gösterilen sistemde, güneş ışınları veya herhangi bir yeterli ışık kaynağı P plakasının üzerine düşürüldüğünde sonuç olarak C kondansatöründe bir elektrik enerjisi birikecektir. Bu olgunun en iyi açıklaması şu şekildedir: Güneş veya diğer radyan enerji kaynakları pozitif elektrik alan oluşturacak çok küçük madde parçacıkları içerirler. Bu elektrik alan P plakasına etki ederek elektriksel şarj meydana getirir. Kondansatörün diğer bağlantı ucu devasa bir negatif elektrik alan deposu olarak düşünülebilir. Oldukça zayıf bir akım sürekli olarak kondansatöre doğru akmaktadır. Anlaşılmaz bir biçimde bu akımın miktarı gelen ışınların eğiklik derecesiyle yakından ilgilidir. Sonuç olarak göreceli olarak kondansatörde büyük bir potansiyel birikeceği ve gözlemlediğim üzere süresi belirsiz bir biçimde bu potansiyelin belli bir noktadan sonra dielektrik maddeyi deleceğidir. Eğer d noktasıyla gösterilen devre kapatma karakterindeyse kondansatörün üzerindeki potansiyel belli bir büyüklüğe geldiğinde birikmiş potansiyel R noktasında devreye akacak ve bu devre çalışmaya başlayacaktır.

Keşfime ait aparatların referanslanmasına Şekil-2 ile başlamaktadır. Şekil-2 Şekil-1 ile özdeş olmakla beraber, d noktası oldukça ince iki tabakadan oluşan (tt’) bir cihazı temsil etmektedir tt’ noktası birbirine yakın ve hareketlidir. Bu yüzden plakaların hava nedeniyle oluşabilecek hareketini engellemek için bir duy içine alınabilir. Plakaların tt’ noktası seri bir biçimde çalışabilir durumdaki devrelere bağlanmış. Bu devreler uygun bir alıcıya sahiptir. Bu alıcı şekilde gösterildiği gibi elektromagnet olan M noktası, hareket edilebilir bir aparat olan a noktası, geriçekilebilir bir yay olan b noktası cırcırlı tekerlek olan w noktasıdır. Açıklandığı üzere güneş ışınları veya diğer radyan kaynaklar P plakasına düştüğünde kondansatöre akım akacaktır. Bu durum kondansatörün potansiyelinin tt’ noktasını birbirine kontak ettirmesine kadar devam edecektir. Bunun sonucunda devre kondansatörün uçlarıyla birlikte artık kapalı bir devre olacaktır. Böylece M noktasındaki magnet akan akım sayesinde enerjilenmeye başlayacak, a noktası aşağıya inmeye başlayacak ve tekerlek dönme hareketine başlayacaktır. Akım kesildiğinde a noktasındaki aparat yay tarafından geri çekilecek, bu esnada tekerlek yeniden hareket etmeyecektir. Akımın durması ayrıca tt’ noktasını yeniden harekete geçirerek birbirinden ayıracak ve devre eski haline geri dönecektir.

Şekil-3 yapay radyan kaynağın kullanıldığı bir formdur. Bu örnekte ultra-viyola ışınların bolca emilimi için yay şeklinde bir kaynak kullanılabilir. Uygun bir yansıtıcı gerekli yoğunlukta ışınımı sağlayabilir. Bir magnet (R noktası) ve devre kontrol edici (d noktası) daha önceki şekillerde de bulunmaktaydı. Fakat bu şekilde, bu noktalar bütün işi dönüşümlü olarak devreyi açan ve kapatan bir lokal devre olarak davranmaktadır. Bu lokal devre bir akım kaynağı olan B noktası ve alıcı ve iletici bir nokta olan D noktasını içerir. Eğer arzu edilirse kontrol edici d hava boşluğu veya zayıf bir dielektrik film tarafında ayrılmış iki sabit elektrot içerebilir. Bu dielektrik film gerilim kondansatörün uçlarında belli bir düzeye ulaştığında delinecek ve başlangıç koşullarına geri dönülecektir.
Bir başka modifikasyon Şekil-4’de gösterilmektedir. Kaynak olarak benim tasarladığım radyan enerjinin özel bir hali olan Röntgen tüpü kullandım (S). Bağlantı ucu (k) çoğunluğu alüminyum yapılma yarım küre şeklindedir. Ön yüzeydeki düz bölge parlatılmıştır. Sistemin uyarılması için yeterli derecede elektromotor kuvvetini sahip bir üretecin uçları bağlanabilir. Fakat hangi aparat kullanılırsa kullanılsın yüksek kuvvet sonucu röntgen tüpü yorulacak ve verimsiz hale gelecektir. Kondansatörün TT’ uçlarına çalışan ya da deşarj olmuş bir devre bağlanır. p noktası bir transformatör ve devre kontrol noktasını temsil etmektedir. T noktası hareket edebilir bir fırçayı t’ ise yalıtılmış ve iletken olan bir tekerleği temsil eder. Transformatörün birincil ve ikincil uçları arasında indüktif bir oran vardır ve bu oran dönme sayısından epeyce fazladır. Daha önce de açıklandığı üzere S kaynağından ışınlar P plakasına düşürüldüğünde kondansatörün T ucu plakadan çektiği pozitif şarjla, T’ ise topraklanmış plakadan (P’) çektiği negatif şarjla dolar. Böylece kondansatöre elektrik enerjisi dolar. Bu durum birincil bobini içeren devre kesilene kadar devam eder. Devre t’ noktasının hareketinden dolayı kapandığında depolanmış enerji birincil bobine akar, bu da ikincil bobindeki indüklenmiş akımı artırır. Bunun da neticesinde R alıcısı çalışmaya başlar.

Açıkça görülüyor ki T’ ucu negatif yerine pozitif bir elektrikle beslenseydi ışınlar plakada (P) negatif elektriğe dönüşeceklerdi. S kaynağı Lenard ya da Röntgen tüpünün herhangi bir formu olabilir; fakat bu eylemden yola çıkarak elektrik impluslarının tam ya da ağır basması gerekmektedir. Eğer simetrik değişen akımlar gözlemleniyorsa, provizyon istenilen sonuçların elde edildiği periyotlar boyunca düzenlenmelidir. Yani plakaya düşmesine izin verilen ışınların periyotları ayarlanmalıdır. Görüleceği üzere ışınlar durdurulacağı veya kesildiği zaman ya da bu durumun periyodik olarak gerçekleştiği zaman R alıcısında da benzer değişiklikler meydana gelecektir.