Normal çalışan sistem hafızalarında ROM (salt okunur bellek) özel bir konuma sahiptir, hafıza okunur fakat üzerinde oynama yapılmaz. ROM cihazları ani değişikliklerden etkilenmez, örneğin güç devre dışı kaldığında gizli bilgileri muhafaza etmeye devam eder. Başlıca ROM cihazları aşağıdaki gibidir:

► ROM (Kamufle ve Programlanabilir ROM—diğer bir deyişle  “MROMs”)
► EPROM (UV Silinebilir ve Programlanabilir ROM)
► OTP (Tek Sefer Programlanabilir EPROM)
► EEPROM (Elektriksel Silinebilir ve Programlanabilir ROM)
► Flash Bellek
 

Bir ROM hücresi genellikle bir transistör içerir (ROM ve EPROM hücreleri bir transistör içerirken bir EEPROM hücresi bir, bir buçuk veya iki transistör içerebilir) ve bu transistörün eşik gerilimi “1” veya “0” şeklinde karar verir. Okuma döngüsü sırasında bu gerilim hücrenin girişinde yer alır. Programlanmış eşik voltajına dayanarak transistör, akımı sürdürür veya durdurur. Hassas yükselteç bu akım olsa da olmasa da “1” veya “0” biçiminde dönüşümü sağlar. Şekil 1 ROM’un nasıl çalıştığını basitçe gösteriyor:

 

 

Bu ROMlar sıkı durum hafızalarının en ucuz olan tipidir. Bunlar öncelikli olarak lazer yazıcılar için dökümler, sözcük işlemcilerindeki sözlük verileri ve elektronik müzik enstrümanlarındaki ses verileri gibi bileşenleri video oyunu yazılımları ve elektronik donanımın sabit verileri için kullanır. ROM programlama IC üretimi sırasında sergilenir.

Birçok süreç metodu ROM programlanamada kullanılabilir. Bunlar;

► Transistörleri minik bir metal hatla bağlama,
► Geliştirme modlu transistör veya tüketme modlu transistör yaratmak için bir kanal açma,
► Sırasıyla standart ve yüksek girişli transistör yaratan ince veya kalın girişli oksit ile yapılabilir.