Kullanıcılar; klemens sistemlerini kullanırken, birbirine göre avantajları ve dezavantajları olan çeşitli bağlantı teknolojileri arasından seçim yapabilir. Temas kalitesini değerlendirmek için, hem genel test standartlarını hem de proses veya demiryolu endüstrisi gibi belirli uygulama alanlarının gerekliliklerini dikkate almak gerekir. Clipline complete klemens serisi, bu şekilde, yıllar içinde kapsamlı bir sistem olarak gelişmiştir.

Şekil 1: Clipline Complete – güvenilir bağlantılara sahip birbiriyle uyumlu klemens sistemi
 

 

Klemensler kontrol panosu kablajında her zaman önemli bir rol oynamıştır. İlk bakışta, klemensler basit bileşenlerdir. Ancak bir süredir karmaşık sistemlere evrilmektedirler. Farklı bölgesel ve endüstriyel gereksinimler ışığında tamamen farklı bağlantı teknolojileri gelişmektedir. Her bağlantı teknolojisinin kendine özgü avantajları vardır:

► Vidalı bağlantı teknolojisi (UT), elektrik bağlantıları için dünya çapında en yaygın kullanılan bağlantı teknolojisidir. Phoenix Contact'ın vidalı bağlantı klemensleri yüksek düzeyde güvenlik sağlar ve patentli Reakdyn prensibi sayesinde kullanım ömürleri boyunca tekrar sıkılmaları gerekmez. Ayrıca iki iletkenin standartlara uygun şekilde bağlantısına izin veren tek bağlantı teknolojisidir.

► Cıvata bağlantı teknolojisi; genellikle büyük kesitlere sahip bağlantılar için kullanılır. 240 mm²'ye kadar olan kablolar için bağlantı noktasında en yüksek çekme kuvvetini sağlar.

► Yaylı bağlantı teknolojileri (ST ve özellikle push-in direkt bağlantı teknolojisi PT) hızlı ve kolay bir süreç sağlar. PT klemensler tek telli ve yüksüklü kabloların alet gerektirmeden doğrudan bağlanmasını sağlar. Yayın sabit baskı kuvveti yüksek temas kalitesi sağlar.

► Hızlı bağlantı teknolojisi (QT) kullanıldığında tek ve çok telli kablolar kablo izolasyonu soyulmaksızın bağlanabilir. Bu sayede işlem çok hızlı şekilde gerçekleştirebilir ve titreşim direnci diğer bağlantı teknolojileriyle karşılaştırılabilir seviyededir.

Giderek daha karmaşıklaşan makineler ve sistemler nedeniyle artan talepler, kontrol panosunda daha fazla temas noktası ve yer gerektirir. Genişliği sadece 3,5 mm olan klemensler potansiyel olarak büyük yer tasarrufu sağlayabilir. 

Bu seri özellikle sensör kablajında büyük avantajlar sağlamaktadır.

 

Makine ve sistem parçaları giderek daha modüler olarak tasarlanmaktadır. Makine parçaları genellikle üretim aşamasına kadar monte edilmez ve son ana kadar modüller eklenebilir. Makine ve sistem parçalarının bakımı da basitleştirilmelidir. Phoenix Contact'ın Combi klemens ailesi sistematik bir şekilde tasarlanmış fiş-soketli ürünlerden oluşur. Etiketleme sistemi bağlantı noktalarının anlaşılır şekilde adlandırılmasını ve kodlama sistemi montajın hatasız olmasını sağlar.

Clipline'ın temel prensiplerinden biri standart aksesuarlardır. Bu, kolayca takılabilir bir köprü sistemi ve sigortalar, diyotlar veya dirençler gibi fonksiyon modüllerinin entegre edilebildiği klemensler anlamına gelir. Ayrıca markalama sistemleri her zaman aynıdır ve tüm ürün serileriyle uyumludur.

 

İlginizi Çekebilir: Yüksükler Gerekli mi? | Soruların En Büyüğü 

 

Kontrol panolarındaki çok çeşitli klemens bağlantı seçenekleri çok sayıda temas noktası sağlar:

► Kabloların geleneksel UT, PT, ST, QT ve RT bağlantı teknolojilerini kullanarak bağlantısı.

► Klemensleri geçmeli yapan Combi serisi geçmeli bağlantıları

► Geçiş konnektörleri, ayırma fişleri, komponent fişleri ve sigorta fişlerinin takılabildiği fonksiyon klemenslerindeki soket bölgesi. Soket bölgeleri bıçaklı, ayırmalı ve sigortalı klemens işlevlerinin tümü için aynı yapıdadır.

► Esnekliğe sahip geçmeli köprü sistemi ve test konnektör sisteminin takılabildiği çok fonksiyonlu kanal.


Değerli malzemeler ve patentli bağlantı teknolojileri yüksek temas kalitesinin sürekliliğini sağlar. Tüm metal parçalar paslanmaya dayanıklı malzemelerden üretilmiştir. Düşük temas direncinin çok önemli olduğu akım ileten bileşenler, kurşunsuz nikel veya kalay tabakası ile korunan yüksek değerli bakır alaşımlarından oluşur. Push-in ve yaylı konnektör terminallerinin yay elemanları, yüksek mukavemetli krom-nikel yay çeliğinden üretilir ve böylece sabit bir temas kuvveti ve yüksek titreşim direnci sağlar.

 

Onay testleri, terminallerin mekanik ve elektriksel özelliklerini ve malzemelerini sınamaya yarar. Genel olarak, terminal noktasının mekanik, elektriksel ve iklimsel testlerden önce, test sırasında ve sonra sağlam olduğunu göstermek için terminal noktasının temas direncini belirleyen bir gerilim düşüm testi yapılır. 20° C oda sıcaklığında nominal akımın 0.1 katı bir akım altında klemensteki gerilim düşümü 3.2 mV'u ve test öncesi değerinin 1.5 katını geçmemelidir.


 

Şekil 2: Klemenslerde gerilim düşümü ölçümleri - buradaki değerler 3.2 mV'tan ve başlangıç değerinin 1.5 katından büyük olmamalıdır.

Temas noktaları için mekanik testler, IEC 60947-7-1 / -2'ye göre testleri içerir. Burada temas noktalarının bağlantı kapasitesi test edilir, mekanik mukavemet, art arda bağlantı yapılarak ve bükme testi ile test edilir ve kablo çekme kuvvetleri ölçülür.

Klemensin izin verilen ortam sıcaklığı, IEC ve UL test standartlarına göre bir ısınma testi ile tespit edilir. Kısa devre direnci, terminal noktalarına bir saniye boyunca üç kez uygulanan ve nominal kesite göre hesaplanan 120 A / mm² yoğunlukta akım ile test edilir.


 

Şekil 3: Kısa devre direnci - bu test, fiş kontakları aşırı yüklenerek gerçekleştirilir.

Uzun hizmet ömrü elde etmek için yaşlanma testi yapılır. Burada klemensler iklimlendirilmiş bir test muhafazasında +20 °C ila +85 °C arasında belli sıcaklık döngülerine tabi tutulurken, aynı anda anma akımı uygulanır. Böylece izin verilen maksimum çalışma sıcaklığında hizmet ömrü simüle edilir. Toplam 192 döngü sırasında, gerilim direnci her 24 döngüden sonra, temas direncinin sabit olduğunu göstermek amacıyla ölçülerek, temas kalitesinin hep yüksek olduğundan emin olunur.

 

Bu standart onay testlerine ek olarak, çoğu standart test programına dahil edilen sektöre özgü testler de yapılmaktadır. Terminaller hızlı değişen sıcaklık aralıklarında, örneğin demiryollarında kullanıldığından, ulaşım teknolojisinden türetilen bir sıcaklık şok testi yapılır. Terminal noktaları başlangıçta 45 dakika boyunca -55°C'de kalır ve daha sonra saniyeler içinde +100° C civarında bir sıcaklığa yükseltilir. 100 döngüden sonra oda sıcaklığına test numuneleri tekrar gerilim düşümü testine tabi tutulur.


 

Şekil 4: Sıcaklık şok testi - sadece birkaç saniye içinde -55° C'den +100° C'ye.

Endüstriyel ortamlarda genellikle bulunan agresif çevre ortamlarını simüle etmek için, test numuneleri kükürt dioksit içeren bir ortama maruz bırakılır. Test odasında sekiz saat kalan test numunelerinin; kurumalarına izin verildikten sonra gerilim düşümü testini geçmeleri gerekir.

Titreşim ve şok etkileri sadece demiryolu ulaşımında değil, rüzgâr türbini tesislerinde de görülür. Titreşim ve şok testleri DIN EN 50155 demiryolu standardının gerekliliklerine göre yapılır. Motorların, döner sürücülerin ve aksların yakınında meydana gelen şok ve titreşim simüle edilir. Testi geçme kriterleri açıktır: test numunelerinde mekanik hasar ve temas noktalarında 1 µs'den fazla temas kesintisi olmamalıdır.


 

Şekil 5: Uygulamaya yönelik titreşim testi - beş saat boyunca, üç eksenin her birinde 5,72 m/s²'ye kadar değerlerde 5 - 150 Hz frekansta ivme uygulanır.


 

Sevgi Başak Gürsoy,
Endüstriyel Pano Bağlantıları Ürün Grubu Yönetmeni, Phoenix Contact Türkiye

Kaynak: